سلام عزیزان
بیش از همه اجازه دهید تشکر خودم را از همکاران عزیزم در دوربیندات نت ابراز کنم به خاطر استمرار فعالیت ها و زنده نگاه داشتن این جشنواره.
نگاه به قطعات رسیده به جشنواره نشان می دهد که بضاعت حوزه مالتی مدیا در عکاسی ایران بسیار بیش از این است. لازم است دلایل عدم ارسال کارهایی را که می توانند به شکل جدی تری در حوزه مالتی مدیا به رقابت بپردازند، از سوی برگزار کننده مورد بررسی دقیق قرار گیرد و در دوره بعدی رفع شود.
ما از یکدیگر بسیار می توانیم یاد بگیریم. از همکارانم خواهش می کنم که کارهای خود را با هدف به اشتراک گذاری و یادگیری از یکدیگر به جشنواره بفرستند و اجازه دهند تا دیگران از انان بیاموزند و خودشان نیز از دیگران بیاموزند.
قطعات فرستاده شده فریاد، سکوت و احیا اساسا مالتی مدیا محسوب نمی شوند. اطلاق آودیو اسلاید شو به این کارها توضیح بهتری است. ضمن این که به شدت توصیه می کنم که از فضای غم سازی اغراق شده با موسیقی های جانسوز و جانگداز پرهیز شود. همکاران توجه داشته باشند که مالتی مدیای مستند و خبری عرصه روضه خانی نیست. بنابراین انتقال دقیق فکت ها و داستان پیش روی چشمتان بسیار اهمیت دارد.
قطعه آرزو های گمشده اگر چه تا حدودی از مدیوم های مالتی مدیا استفاده می کند اما قطعه ای است که داستان می گوید. این شکل داستان گفتن بیشتر به اصل داستان پردازی می پردازد تا معیار های مالتی مدیای مستند. در واقع فوتورمانی است که تصویری شده است. در این بخش هم به لحاظ ساختاری نیز دچار مشکل است.
قطعه چرخی در آسمان با همه مشکلاتش و ایرادات ساختاری که دارد، نزدیکتر به معیارهای مالتی مدیای مستند است. بنا براین اجازه دهید این مالتی مدیا را با اغماض مالتی مدیای برتر اعلام کنم.
ارسال مالتی مدیای بهمن جلالی را به جشنوراه مصداق عینی دزدی می دانم. این مالتی مدیا در سال ۱۳۸۸ تنها اندکی پس از درگذشت بهمن جلالی توسط من ساخته و در وبسات جدیدآنلاین پخش شد.
در خاتمه همکاران عزیزم و عکاسان جوانی که می خواهند وارد این حوزه بشوند تاکید می کنم که پیش از هر کاری و شروع به ساختن مالتی مدیا، دانش خود را در این حوزه با مطالعه تئوریک و دیدن نمونه های مالتی مدیاهای ساخته شده توسط عکاسان خارج از ایران، بالا ببرند. به ابزارهای ساخت مالتی مدیا مسلط شوند. تنها و تنها شناخت کافی است که می تواند به شما کمک کند تا کاری در خور ارايه دهید.
برای تان آرزوی موفقیت می کنم و امیدوارم روزی در کنار هم مالتی مدیا بسازیم و از حضور یکدیگر لذت ببریم.
جواد منتظری
برلین – آبان ماه ۱۳۹۲