|
نشريه روزانه دوره سوم / شماره اول / شنبه 18 آبان ماه 1387
(
صفحه سوم )
عکاس آژانس پولاریز در گفتگو با ستاد خبری جشنواره:
هیچ بهانه
ای برای تبدیل شدن به یک عکاس خوب وجود ندارد
نیوشا توکلیان 28 ساله از جمله عکاسان زن بنام ایران است که این روزها بیشتر
فعالیت خود را روی ثبت مستندهای اجتماعی متمرکز کرده است. او كار خود را از
سال 2002 شروع کرده و تاکنون موفق به کسب جوایز بین المللی بسیار زیادی از
جمله كسب مقام دوم مسابقه اینگه مورال آژانس مگنوم در سال 2007 را دریافت
کرده است. همچنین توکلیان در سفرهای خود به کشورهای سوریه، عراق، لبنان و
پاکستان عکس های مستند بسیار زیادی گرفته است که این عکس ها تاکنون در نشريات
مهم دنیا همچون تایم، نیوزویک، نیویورک تایمز و لفیگارو چاپ شده است. توکلیان
هم اکنون عکاس آژانس پولاریز است.
گفتگوی پايين به بهانه حضور او به عنوان يكي از مدرسين كارگاه‌هاي آموزشي
سومین دوره جشنواره دوربین.نت است.
وضعيت عکاسی خبری در ایران را چگونه توصیف می کنید؟
ایران یکی از کشورهای مهم دنیا تلقی می شود که در آن اتفاقات خاص سیاسی،
اجتماعی، ورزشی و فرهنگی به وقوع می پیوندد. بنابریان فرصت خوبی برای عکاسان
خبری است تا بتوانند لحظات تاریخی را به ثبت برسانند. درحال حاضر من فکر می
کنم عکاسی خبري در ایران تواسنته به جایگاه خوبی برسد و با وجود تعداد زیاد
عکاسان فعال و علاقه‌مند جای رشد و پیشرفت بسياری برای این رشته از عکاسی در
کشور وجود دارد.
به نظر شما عکاسان خبری در کدامیک از حوزه های خبری تواسته‌اند بهتر و موثرتر
فعالیت کنند؟
در فاصله سال های 76 تا 78 که روزنامه های بسیاری منتشر می شد عکاسان خبری با
توجه به فرصت‌های ایجاد شده توانستند عکس‌های سیاسی بسیار خوبی را به تصویر
بکشند. اما در دو، سه سال اخیر عکس های اجتماعی به ویژه مستند اجتماعی بسیاری
خوب و مؤثری توسط عکاسان گرفته شده است.
به تعداد زیاد عکاسان به ویژه در حوزه عکاسی خبری اشاره کردید. با توجه به
افزایش روز افزون فارغ‌التحصیلان رشته عکاسی از دانشگاه‌ها، فکر می‌کنید نقش
دانش عکاسی در پیشرفت این رشته چقدر بوده است؟
ببینید من فکر می‌کنم دانشگاه بهانه‌ای برای هدفمند کردن آدم‌هایی است که
هنوز تکلیف و برنامه زندگی خود را نمی‌دانند. متاسفانه اکثر داشجویان رشته
عکاسی در ایران ناخواسته وارد این رشته شده‌اند. بنابراین الزاماً یک عکاس
خوب عکاسی نیست که در این رشته تحصیل کرده باشد. نکته‌ای که امروز در میان
عکاسان خبری قابل مشاهده است و بسیاری از عکاسان خبری که در نشریات و
خبرگزاری‌ها مشغول به کار هستند و عکس‌های بسیار خوبی می‌گیرند فارغ‌التحصیل
این رشته نیستند. من به شخصه فکر می‌کنم امروزه و با وجود گسترش اینترنت و
دسترسی آسان به سایت های مختلف عکاسی هیچ بهانه‌ای برای تبدیل شدن به یک عکاس
خوب وجود ندارد. اگر عکاسی برای کار و فعالیت خود هدف داشته باشد قطعاً در
کار خود موفق خواهد بود.
به عنوان شخصی که13، 12 سال است که کار عکاسی می‌کنید، لطفاً به بخشی از
مشکلات جامعه عکاسان ایرانی اشاره کنید؟
یکی از مشکلات اصلی جامعه عکاسان، نبود حق کپی رایت برای عکس‌هاست. عکاسان،
عکس می‌گیرند تا با حرفه و تخصص خود، درآمدزایی کنند. اما وقتی در ایران حق
کپی رایت وجود ندارد، بخشی از حقوق مادی و معنوی عکاسان ضایع شده و براحتی
بسیاری از روزنامه‌ها و نشریات، عکس‌های عکاسان خبری را بدون پرداخت هزینه‌ای
به عکاس يا رسانه آن، در نشریه مورد نظر خود چاپ می‌کنند. تنها در مواردی
برخی روزنامه‌ها نام عکاس را در زیر عکس عنوان می‌کنند. همچنین یکی دیگر از
معضلات جامعه کم بودن عکاس آزاد در میان مطبوعات و خبرگزاری‌ها است. هم اکنون
عکاسان شاغل در روزنامه‌ها و خبرگزاری‌ها باید رأس ساعتی مشخص در محل کار خود
حضور داشته و حتی باید ساعت حضور و غیاب خود را اعلام کنند. حضور فیزیکی
عکاسان در محل کار در تناقض کامل با فعالیت یک عکاس حرفه‌ای خبری است. عکاس
زمانی می‌تواند به درستی کار خود را انجام دهد که در بیرون از روزنامه و در
میان مردم و جامعه باشد تا بتواند براحتی لحظات تاریخی را ثبت کند.
... و نظرتان درباره سومین دوره جشنواره دوربین.نت چيست؟
اصولاً ماهیت برگزاری چنین جشنواره‌هایی به ویژه در حوزه عکس، باعث ایجاد
انگیزه در میان عکاسان می‌شود. اما فکر می کنم یکی از ویژگی‌های مهم این دوره
از جشنواره دوربین دات نت، برگزاری كارگاه‌هاي آموزشي با موضوعات مختلف است و
عکاسان می‌توانند در این کارگاه‌ها تجربیات خود را در اختیار دیگر عکاسان
قرار دهند.
|
