الهام صالح
نفس های هشتمین جشنواره عکس خبری دوربین.نت به شماره افتاده. نه به این معنا که برگزارکنندگان، کم آورده باشند، بلکه به معنای نزدیک شدن به پایان هشتم.
جشنواره هشتم، بین هشت جشنواره ای که تاکنون برگزار شده، یک ماراتن سنگین است. در این موضوع شک ندارم. اغراق هم نمی کنم البته.
وقتی برنامه های یک جشنواره از ساعت 15:30 آغاز شود و تا حدود ساعت 22 ادامه داشته باشد، خیلی راحت می توان جشنواره را به ماراتن تشبیه کرد.
از ساعت 15:30 تا حدود 19، نیمی از برنامه ها در مرکز هنرپژوهی نقش جهان برگزار می شود. ساعت 19 هم گروه برگزارکننده جشنواره در سریع ترین زمان ممکن باید خود را به مکان دوم برگزاری جشنواره برسانند.
از ساعت 19:30 تا حدود 22 هم مرکز مشارکت های فرهنگی هنری شهرداری تهران، میزبان برگزاری برنامه هاست. هر روز چهار کارگاه آموزشی که برخی از آن ها به عکاسی اختصاص دارند و برخی به آموزش نرم افزار، در قالب نشست صمیمی یا کارگاه برگزار می شود. با وجود گذشت هفت دوره از این جشنواره، موضوعات کارگاه های آموزشی، تازگی خود را حفظ کرده و از کارگاه های تکراری هم خبری نیست.
هر روز همزمان دو سالن در مرکز مشارکت های فرهنگی هنری شهرداری تهران، علاقه مندان به عکاسی را میزبانی می کند و شرکت کنندگان در جشنواره، با توجه به علایقی که دارند، یکی از این دو سالن را که یکی به کارگاه های تخصصی و دیگری به نمایش فیلم و مالتی مدیا اختصاص دارد، انتخاب می کنند.
برگزاری چنین جشنواره ای آسان نیست. مدیریت همزمان برنامه های دو سالن، برگزاری برنامه ها در دو مکان مختلف و برنامه ریزی کارگاه ها و نشست ها، بی شک نفس برگزارکنندگان را می گیرد. این ماراتن، نفس گیر است. اما نفس برگزارکنندگان به شماره نیفتاده. آن ها تا آخرین روز برگزاری همچنان با انرژی به فعالیت ادامه می دهند تا جشنواره ای در خور عکاسان برگزار کنند.